Na terenie gminy Boguchwała funkcjonuje 9 jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych. Wszystkie jednostki zarejestrowane są jako stowarzyszenia w Krajowym Rejestrze Sądowym. Jednostki z Boguchwały, Niechobrza i Nosówki włączone są do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego.
Boguchwała ul. Kolejowa 15 a, 36-040 Boguchwała
Rok powstania: 1904
Włączona do KSRG: 2008, typ S-4, kategoria JOT III
Prezes: Adam Wilk
Naczelnik: Dariusz Broda
Historia
Dzieje ochotniczej straży pożarnej w Boguchwale mają ponad stuletnią historię. Jednostka ta powstała w trudnym i rozstrzygającym dla losów kraju okresie rozwoju ruchu niepodległościowego przed wybuchem pierwszej wojny światowej w 1914 roku. W czasie trwania działań wojennych (1914-1918) wielu członków tej organizacji walczyło zbrojnie o niepodległość Polski lub wspomagało te działania finansowo i moralnie. W późniejszych latach, podkreślić należy również aktywność boguchwalskich strażaków w działaniach społecznych i gospodarczych na rzecz swojego środowiska. Dokonania te są w wielu przypadkach mało znane z powodu wieloletnich zaniedbań, które spowodowały, że wiele dokumentów zaginęło lub są przechowywane w nieznanych miejscach.
fot. OSP Boguchwała
Wyposażenie
GCBA4/32 Mercedes, GBA2,5/20 Star 266, GLM-8 Ford Transit , SOp Daewoo Nubira
Lutoryż 189, 36-040 Boguchwała
Rok powstania: 1947, typ S-1, nie powołano JOT-u
Prezes: Adam Baran
Naczelnik: Mirosław Bosek
strona internetowa: www.facebook.com/OSPLutoryz
Historia
Od 27 marca 1947 roku, jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Lutoryżu rozpoczęła statutową działalność. Założycielem był Pan Franciszek Nalepa. Funkcje Naczelnika OSP objął Pan Stanisław Drążek, następnie Pan Władysław Lin i Pan Stanisław Zięba. W tym to czasie Prezesem jednostki OSP był Pan Jan Wilk. Od początku swej działalności jednostka straży mieściła sie w budynku domu ludowego. Pierwotnie straż wyposażana była w ręczną sikawkę, a także gong umieszczony w centralnej cześci gromady.
W 1979 roku w drodze przetargu dom ludowy został sprzedany i rozebrany. W tym właśnie czasie cześć sprzętu bojowego została utracona, natomiast pozostałe wposażenie zostało przeniesione do domów prywatnych, członków jendostki. 19 marca 1982 OSP w Lutoryżu otrzymała od Komendy Rejonowej samochód marki ŻUK, a przekazania dokonał ppłk Władysław Opaliński. Przez okres 16-nastu lat samochód bojowy był garażowany na prywatnej posesji ówczesnego Prezesa OSP Pana Kazimierza Gajdka.
25 marca 1991 roku druhowie z OSP w Lutoryżu brali czynny udział w zabezpieczeniu pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II w Rzeszowie. Rok później 21 lutego jednostka OSP uzyskała osobowość prawną zarejestrowaną w Sądzie Wojewódzkim w Rzeszowie. W 1997 roku została zainstalowana syrena alarmowa na terenie Szkoły Podstawowej. W roku 1999 wcześniejszy budynek szkoły został zaadoptowany przez Gminny Ośrodek Kultury i Wypoczynku w Boguchwale, gdzie swoje miejsce miała również znaleść jednostka OSP. W tym samym roku straż w Lutoryżu otrzymała zezwolenie od władz samorządowych na w wyremontowanie obiektu gospodarczego z przeznaczeniem na remizę. Tam też został zmagazynowany cały posiadany sprzęt oraz samochód. Od roku 1999 jednostka regularnie bierze udział w zawodach sportowo-pożarniczych, w wielu manewrach na terenie gminy jak i w całym województwie. Skutecznie gasi wszelkie pożary, a także udziela pomocy osobom dotkniętym klęskami żywiołowymi.
W 2001 roku decyzją zarządu powołano do życia Żeńską Młodzieżową Drużynę Pożarniczą, która zajmuje czołowe miejsca na szczeblu gminnym. W maju 2006 roku Zarząd OSP w Lutoryżu podjął uchwałę dotyczącą podjęcia starań o otrzymanie sztandaru z okazji 60-lecia działalności. Na apel odpowiedzieli nie tylko mieszkańcy, ale także i liczni sponsorzy. Sztandar został wykonany ręcznie przez siostry Michalitki z Miejsca Piastowego. Dzięki przychylności Wójta Gminy Boguchwała Wiesława Dronki w roku 2007 Jednostka OSP w Lutoryżu pozyskała środki z budżetu gminy na zakup nowego samochodu bojowego.
fot. OSP Lutoryż, www.lutoryz.pl/osp
Wyposażenie: GLM-8 Gazela
fot. OSP Lutoryż
Mogielnica 461, 36-040 Boguchwała
Rok powstania: 1954, typ S-2, kategoria JOT IV
Prezes: Adam Chmiel
Naczelnik: Stanisław Kuś
strona internetowa: www.facebook.com/OspMogielnica
Historia
OSP powstała w 1945 roku. Strażacy biorą udział w akcjach gaszenia pożarów, a także niosą pomoc mieszkańcom w czasie podtopień. W czasie Świąt Wielkanocnych pełnią oni honorową wartę przy Bożym Grobie. W Wielką Niedzielę wszyscy strażacy w galowych mundurach, z pocztem sztandarowym uczestniczą w rezurekcji i procesji. Z okazji Dnia Strażaka 15 maja 2005 roku odbyły się uroczystości w OSP Boguchwała, w których brali udział również strażacy z Mogielnicy. Przyjechali oni nowo zakupionym samochodem strażackim Ford, który poświęcony został przez ks. kapelana OSP z Rzeszowa.
Wyposażenie
GBA2,5/16 Star 244, GLM-8 Ford Transit
fot. www.facebook.com/OspMogielnica
Niechobrz 924C, 36-047 Niechobrz
Rok powstania: 1925
Włączona do KSRG: 1995, typ S-2, kategoria JOT III
Prezes: Józef Tobiasz
Naczelnik: Wiesław Bieniek
telefon: 017 87 18 120
strona internetowa: www.ospniechobrz.pl
e-mail: ospniechobrz@gmail.com
Historia
Już w latach międzywojennych w Niechobrzu Środkowym (dziś Niechobrzu Dolnym) miejscowi gospodarze zaczęli poważnie myśleć o założeniu straży ogniowej, aby skutecznie zwalczać plagę pożarów. Staraniem ówczesnego naczelnika gminy Niechobrz, Jana Chmiela, w latach 1920-1930 we wsi założono Ochotniczą Straż Pożarną. Głównymi inicjatorami jej założenia byli: Witold Błażewski (kierownik szkoły w Niechobrzu w latach 1919-1927), Jan Wróbel oraz Wojciech Rałowski.
Za datę powstania OSP w Niechobrzu Dolnym przyjmuje się rok 1925. W latach 1925-1926 Janowi Chmielowi udało się zakupić dla potrzeb OSP sikawkę ręczną. Ten cenny sprzęt gaśniczy trzeba było skutecznie zabezpieczyć przed niszczącymi wpływami warunków atmosferycznych. Wkrótce w tym celu postawiono drewnianą szopę z desek, w której odtąd garażowano sikawkę.
Gdy nastał rok 1939 rozpoczął się burzliwy i okrutny okres okupacji hitlerowskiej. Niemieccy żołnierze zarekwirowane kamienie młynne składali w strażackiej szopie. Przez pewien czas sikawka stała pod gołym niebem. Aby zapobiec jej zniszczeniu Wojciech Tobiasz, członek OSP, postanowił, że przez pewien czas będzie stała u niego w stodole. Wkrótce strażacy zainteresowali się opuszczonym budynkiem pożydowskim. W 1943 sprawą przejęcia tego budynku zajął się Franciszek Nalepa. Rada gminy w Racławówce zezwoliła na rozebranie budynku i przystąpienie do budowy garażu na sprzęt strażacki. Z wolnych datków udało się zakupić część potrzebnych materiałów, w których zwożeniu pomagali też mieszkańcy wsi. W późniejszym czasie na garażu dobudowano piętro, a w latach 50-tych jeszcze dwa skrzydła.
W latach 1942-43 ówczesna Komenda Powiatowa Straży Pożarnej w Rzeszowie przekazała na rzecz OSP w Niechobrzu Dolnym małą pompę strażacką z silnikiem benzynowym. Na apel naczelnika OSP Franciszka Nalepy do straży zapisało się wielu młodych ludzi. W latach 50-tych wójt gminy Racławówka Józef Rusinek przekazał im nową motopompę. Strażacy zadbali także o środki alarmowe na wypadek pożaru. W grudniu 1951 zakupiono strażacką trąbkę sygnałową, a w trzy lata później, 2 marca 1954 roku, Zarząd OSP zakupił ręczną syrenę alarmową.
W 1956 roku została zakupiona motopompa M-400, a rok później Komenda Powiatowa Straży Pożarnych w Rzeszowie przekazała dla potrzeb OSP samochód skrzyniowy STAR 20. 29 maja 1959 roku prezes OSP Franciszek Nalepa otrzymał od Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Srebrny Medal Zasługi.
20 maja 1960 roku przez wieś przeszedł huragan, który spowodował wiele zniszczeń. Zerwany został dach na części remizy strażackiej. Strażacy po usunięciu szkód w swoich gospodarstwach przystąpili do naprawy dachu remizy. Swoją pomoc finansową ofiarowały jednostki OSP z pobliskich wsi. W nagrodę za dotychczasowe osiągnięcia strażacy otrzymali od Komendy Powiatowej Straży Pożarnych nową motopompę M-800, a w latach późniejszych samochód bojowy STAR GBM 2/8, który będzie służył jednostce do 1983 roku.
W lipcu 1972 roku społeczeństwo wsi Niechobrz Dolny, wspólnie z lokalną władzą, ufundowało dwa sztandary organizacyjne dla miejscowej OSP. Rok 1976 był rokiem ożywionej działalności kulturalno-oświatowej w OSP. Przy jednostce powstaje wówczas Klub Młodego Strażaka, któremu przewodniczy druh Tadeusz Kawa. Za zajęcie I-go miejsca w IV Krajowych Zawodach Sportowo-Pożarniczych jednostek OSP w Łodzi, ówczesna Komenda Powiatowa Straży Pożarnych w Rzeszowie przekazała dla OSP nowy samochód bojowy STAR 660 GBM 2/8 z pełnym wyposażeniem.
W 1983 roku strażacy pracowali przy robotach budowlanych związanych z przystosowaniem garażu na nowy samochód pożarniczy STAR 244. Rozpoczęto też kapitalny remont przybudówki. Pomieszczenia te przystosowano jako zaplecze gospodarcze przy OSP. OSP organizowało wspólnie z mieszkańcami wsi przedstawienia teatralne i jasełka.
W 1992 roku samochód bojowy STAR 660 GMB 2/8 został przekazany do OSP Wola Zgłobieńska. W zamian Urząd Gminy w Boguchwale zakupił dla OSP samochód pożarniczy marki ŻUK LGM-800. Miejscowi strażacy wykonali wiele prac społecznych na rzecz OSP i środowiska. Z uzyskanych środków finansowych z Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie wykonano remont budynku. Druhowie OSP brali czynny udział przy budowie parafialnego Domu Rekolekcyjnego po tym jak stary został zniszczony przez pożar, a także przy budowie bieżni na miejscowym stadionie sportowym.
fot. OSP Niechobrz
Strażacy z Niechobrza od prawie czterdziestu lat efektywnie uczestniczą w krajowych i międzynarodowych zawodach sportowych jednostek pożarnych. Pierwszy sukces zanotowali w roku 1976. Zwyciężyli wówczas w zawodach ogólnopolskich. Jednostka z Niechobrza z powodzeniem występuje również poza granicami kraju. W 2013 roku zdobyli złoty medal XV Międzynarodowych Zawodów Sportowo-Pożarniczych w Miluzie.
Wyposażenie
GBA 2,5/16 Volvo, GLM-8 Ford Transit
Nosówka 148, 36-046 Zgłobień
Rok powstania: 1946 r.
Włączona do KSRG: 1995 r., typ S-1, kategoria JOT IV
Prezes: Władysław Wiech
Naczelnik: Jacek Pałka
Historia
Jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej w Nosówce została zorganizowana w 1947 roku z inicjatywy mieszkańców, członków przedwojennej Parafialnej Straży Ogniowej w Zabierzowie. Jednostce przewodniczy jeden z założycieli - Jan Kalandyk. Remiza to drewniana szopa przy "Masłowni", a sprzęt to konna sikawka czterokołowa podarowana przez Miejska Straż Ogniową w Rzeszowie. Koni użyczali wytypowani Strażacy.
OSP była inicjatorem wielu pożytecznych akcji profilaktycznych i społecznych. Wyróżniała się sprawnością organizacyjną i bojową. W 1948 roku nastąpiły zmiany w zarządzie jednostki, nad którą zwierzchnictwo administracyjne obejmuje Komenda Powiatowa Straży Pożarnych w Rzeszowie. Zmiana dotyczyła funkcji Naczelnika, którą obejmuje Stanisław Byjoś, zastępcą jest Franciszek Pałka, a Jan Kalandyk pełni funkcje Gospodarza. W podpiwniczeniu Domu Ludowego przewidziano miejsce na remizę strażacką i OSP w 1953 roku wprowadza się do nowego pomieszczenia. Rok 1957 r. charakteryzuje się postępem technicznym i organizacyjnym jednostki. Zostaje wydzielona drużyna seniorów i młodzieżowa chłopców. Straż aktywnie pracuje na rzecz społeczeństwa. W latach 1971-1976 za wygospodarowane fundusze w czynie społecznym został wybudowany Dom Strażaka w Nosówce. Na dzień uroczystego oddania do eksploatacji został ogrodzony siatką cały plac, a impreza była wielkim festynem. Od 1978 roku Prezesem OSP Nosówka jest Stefan Stachowicz, Komendantem - Władysław Kocur, zastępcą - Stanisław Byjoś, skarbnikiem - Władysław Krok. W tym roku jednostka otrzymała pierwszy samochód strażacki marki Lublin. Jednostka ma wydzielone fundusze w budżecie gminy, to pozwala uzupełniać i odnawiać odzież i sprzęt. Powoduje to potrzebę nowej powierzchni magazynowej.
W 1984 roku we własnym zakresie OSP wybudowała wolnostojący budynek jako magazyn na sprzęt ogólnego użytku. Społeczeństwo wsi ufundowało jednostce sztandar, który został poświęcony w dniu patrona św. Floriana w parafii Zabierzów przez proboszcza parafii Zabierzów z okazji 50-lecia działalności. Po śmierci zastępcy komendanta S. Byjosia w 1990 roku funkcję tą otrzymuje Władysław Byjoś, a po jego wyjeździe Edward Byjoś oraz Władysław Wiech. Komendantem jest Władysław Kocur. Kolejne lata (ze względu na wyjazd E.Byjosia i śmierci Wł. Kocura) przynoszą zmiany funkcji. Obecny Zarząd to: Prezes - Władysław Wiech, Naczelnik - Jan Miłek, Zastępca Naczelnika - Janusz Sołek, Sekretarz - Stefan Długosz, Skarbnik - Wiesław Czech, Gospodarz - Mariusz Wiech. Komisja Rewizyjna - Jan Kubas, Tadeusz Kalandyk, Tadeusz Iwiński. W roku jubileuszowym jednostka została włączona do Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego.
Jednostka OSP Nosówka nadal uczestniczy w życiu społecznym wsi. Organizuje i służy pomocą w organizacji imprez kulturalnych i festynów. Druhowie są aktywnymi członkami Rady Sołeckiej. Strażacy uczestniczą w uroczystościach kościelnych i gminnych. Drużyny strażackie biorą udział każdego roku w zawodach OSP. Grupy seniorów i chłopców w latach 1989-1999 zdobywają III i II lokaty, a grupy chłopców w 1990 i 1991 roku zdobyły I miejsce.
Wyposażenie
GBA2,5/16 Star 244
36-047 Racławówka 132
Rok powstania: 1902, typ S-2, kategoria JOT IV
Prezes: Wojciech Rzucidło
Naczelnik: Leszek Bartyński
strona internetowa: raclawowka.osp.org.pl, www.facebook.com/OSPRaclawowka
Historia
1902 rok to powstanie straży pożarnej w Racławówce za sprawą księdza Marcelego Sochańskiego, proboszcza parafii w Zabierzowie w latach 1893-1943. Była to straż biedna wyposażona na początku w małą sikawkę dwukołową zaprzęganą w parę koni i obsługiwaną ręcznie, umundurowanie oraz wypozażenie miało być dokupione w późniejszym czasie. Bieda oraz wybuch I wojny światowej skutecznie zatrzymywały rozwój jednostki. W wyniku ogłoszenia niepodległości 11 listopada 1918 wielu żołnierzy wstąpiło do powstających oddziałów Wojska Polskiego oraz brało udział w rozbajaniu oddziałów byłch zaborców i umacnianiu granic odrodzonej po 123 latch ojczyzny, wybuch wojny polsko-bolszewickiej w latach 1919-1921 zatrzymały wielu mieszkańców Racławówki na froncie. Po zakończeniu działań wojennych nastąpiło ożywienie w szkoleniu i modernizacji jednostki, w wyniku nowego podziału administracyjnego Racławówka znalazła się w województwie lwowskim, powiecie rzeszowskim. Rok 1926 to przeniesienie jednostki z pomieszczeń gospodarczych na plebanii w Zabierzowie, do wozowni dobudowanej do drewnianej szkoły podstawowej. Jednocześnie zakupiono dużą sikawkę czterokołową, którą obecnie można podziwiać w Rzeszowie przed Komendą PSP przy ul. Mochnackiego.
Zagrożenie ze strony hitlerowskich Niemiec spowodowało że Ministerstwo Obrony Narodowej wydało polecenie aby przy Strażach Pożarnych zakładać kobiece drużyny sanitarne tzw. "Samarytanki". Powstała taka drużyna i w Racławówce, a opiekę nad nią powierzono pani Helenie Kowalskiej położnej i żonie uwczesnego organisty. Dziewczęta uczyły się udzielania pierwszej pomocy, musztry oraz opatrywania ran.
Wybuch wojny spowodował, iż hitlerowcy zakazali działalności jakichkolwiek organizacji, straże pożarne stanowiły wyjątek. Członkowie jednostki jako jedyny przywilej, który odczuli to zwolnienie z wyjazdu na przymusowe roboty do III Rzeszy. W okresie zimowym strażacy byli zmuszani do odśnieżania drogi i torów kolejowych Rzeszów-Krosno na odcinku Zwięczyca i Boguchwała. "Wyzwolenie" nastąpiło 4 sierpnia 1944 roku kiedy to do wsi wkroczyła Armia Czerwona. Jednostka wznowiła swoją działalność, a strażacy ze strychów i stodół wydobyli przedwojenne mundury i hełmy z orłami. Prezesem jednostki został Władysław Kalandyk, a wyposażenie stanowiła przedwojenna sikawka czterokołowa.
Nowe władze ludowe nie kwapiły się z wysposażeniem jednostki w nowszy sprzęt. Druhowie podnosząc swoje umiejętności uczestniczą w kursach pożarniczych. W wyniku rozbudowy szkoły w roku 1963 zostaje rozebrany budynek starej drewnianej szkoły i wozowni, w której znajduje się sprzęt i strażacka sikawka. Cały sprzęt zabrał na przechowanie do siebie uwczesny naczelnik Franciszek Kalandyk, prezesem został Kazimierz Fornal. U naczelnika, na słupie telefonicznym, zamontowano aparat do łączności ze strażą powiatową. Postęp w wyposażeniu jednostki to otrzymanie w roku 1965 roku motopomty PO-3 Polonia, która do pożarów wożona była ciągnikiem Kółka Rolniczego. Starania mające na celu posiadanie własnych pomieszczeń do prowadzenia działalności statutowej spowodowały powołanie przez zarząd jednostki komitetu budowy Domu Ludowego, w którym to OSP miała posiadać garaż oraz świetlicę. Dużą pomoc przy budowie wykazało uwczesne Koło Młodzieży Wiejskiej pod przewodnictwem Ryszarda Kalandyka.
fot. OSP Racławówka
18 lipca 1973 roku oficjalnie oddano do użytku Dom Ludowy. W uznaniu zasług i ofiarności strażaków przy budowie gmachu, społeczeństwo wsi ufundowało sztandar. W 1976 jednostka otrzymuje od Rejonowej Komendy Straży Pożarnych w Rzeszowie samochód LGM Żuk wraz z pompą PO5E Polonia. W 1982 roku proboszcz Zabierzowa ks. Stanisław Rejman wychodzi z inicjatywą przekazania na rzecz OSP działki o powierzchni 114 m² celem budowy zbiornika przeciwpożarowego położonego niedaleko kościoła. W 1988 roku powołany zostaje Społeczny Komitet budowy Domu Strażaka z punktem katechetycznym i salą gimnastyczną. Rok 1989 to powołanie z inicjatywy druha Lesława Bartyńskiego drużyny dziewczęcej. W celu powiększenia terenu szkoły straż oddaje nieodpłatnie działkę zakupioną pod budowę Domu Strażaka na rzecz szkoły, a w zamian otrzymuje z Państwowego Funduszu Ziemi działkę o powierzni 29 arów. Strażacy biorą czynny udział w pracach rozbiórkowych przy starej szkole podstawowe. W 1996 roku członkowie jednostki przygotowują podłoże pod asfalt na boisku do koszykówki oraz parking przy kościele w Zabierzowie. Lipiec 1997 roku przyniósł powódz 100-lecia. Jednostka bierze udział w umacnianiu wałów przciwpowodziowych na Wiśle w miejscowości Otałęż. Starania Zarządu w kierunku pozyskania nowych pomieszczeń w niszczejącym budynku Domu Ludowego zostają uwieńczone sukcesem w 1998 roku. Urząd Gminy przekazuje straży 3 pomieszczenia, a prace remontowo-adaptacyjne wykonują we własnym zakresie.
W kwietniu 2014 roku do użytku oddany zostanie nowy budynek Domu Ludowego w Racławówce. Inwestorem dwukondygnacyjnego budynku z przeznaczeniem na Ośrodek Kultury oraz remizę Ochotniczej Straży Pożarnej jest Gmina Boguchwała. Dla strażaków przewidziano garaże, szatnię oraz salę spotkań.
(Źródło: OSP Racławówka)
Wyposażenie
SLRT Ford, GLM-8 Lublin
Wola Zgłobieńska 141, 36-046 Zgłobień
Rok powstania: 1949, typ S-1, kategoria JOT IV
Prezes: Waldemar Bijoś
Naczelnik: Waldemar Świder
strona internetowa: www.facebook.com/gb.street.konrad
Wyposażenie
GBA2,6/16 Star 266
Zarzecze 128, 36-040 Boguchwała
Rok powstania: 1908, typ S-1, kategoria JOT IV
Prezes: Daniel Potęcki
Naczelnik: Marcin Żybura
Historia
Ochotnicza Straż Pożarna powstała w 1908 roku. Obok kółka rolniczego należała do najważniejszych organizacji społecznych na terenie Zarzecza. Obecnie komendantem OSP jest Daniel Potęcki, prezesem Andrzej Kalembkiewicz, skarbnikiem Krzysztof Mac. OSP posiada 20 czynnych członków. Siedzibą OSP jest Dom Ludowy w Zarzeczu. W październiku 2006 roku jednostka wzbogaciła się o samochód marki Lublin, który otrzymali od wójta Gminy Boguchwała. Prace konserwatorskie przy utrzymaniu sprzętu wykonywane są przez strażaków społecznie. Strażacy biorą udział w akcjach gaszenia pożarów, ale także dbają o utrzymanie w dobrym stanie rowów melioracyjnych, ponieważ niedrożne stanowią zagrożenie powodziowe dla wielu budynków mieszkalnych i studni.
Wyposażenie
GLM-8 Lublin
36-046 Zgłobień 77
Rok powstania: 1921 r., typ S-1, kategoria JOT IV
Prezes: Stanisław Worosz
Naczelnik: Paweł Świder
strona internetowa: os.w.pw
Historia
OSP w Zgłobniu powstała w 1912 roku z inicjatywy proboszcza parafii ks. Dzierżyńskiego. Działalność ta została jednak zawieszona ze względu na werbunek młodych ludzi do wojska. Za oficjalną datę założenia straży uważa się rok 1921. Za twórców zgłobieńskiej straży uważa się: Andrzeja Ziemniaka, Antoniego Kaszubę, Władysława Rzucidło, Jakuba Ciebierę, Andrzeja Ziomka, Szymona Szpyrkę, Walentego Nalepę, Jana Michalika. Prezesem został Walenty Nalepa, ówczesny wójt Zgłobnia. W roku 1922 zostaje zakupiona sikawka dwukołowa i 10 mundurów strażackich. Jesienią zostaje założona drużyna żeńska pod nazwą: "Samarytanki". Ich zadanie to niesienie pomocy poszkodowanym w razie pożaru, pierwszej pomocy przy oparzeniach, opiece nad małymi dziećmi. W kwietniu 1924 roku rozpoczyna się budowa remizy dla straży. W 1925 roku zakupiono sikawkę czterokołową.
W 1939 roku stanowisko prezesa obejmuje Wojciech Czudec, który sprawuje tą funkcję do roku 1950. Zdewastowana remiza zmusiła do budowy nowej, którą ukończono w 1955 roku. Strażacy otrzymali pierwszy samochód pożarniczy Lublin. W 1980 roku usuwają skutki powodzi jaka nawiedziła Zgłobień.
fot. OSP Zgłobień
W roku 1985 strażacy otrzymują nowy samochód - Star GBM2/8. Z okazji 65-lecia, w 1986 roku, jednostka otrzymuje sztandar, którego poświęcenie następuje w kościele parafialnym w Zgłobniu. W 2001 roku jednostka otrzymuje samochód Star 266. W lutym 2006 roku zostaje zmieniony zarząd OSP. Zarząd pracuje w składzie 9-cio osobowym, a prezesem zostaje Stanisław Worosz. OSP liczy 25 członków oraz drużynę młodzieżową, w tym 12 dziewcząt i 13 chłopców. Strażacy uczestniczą również w uroczystościach kościelnych, państwowych, są tam gdzie zachodzi potrzeba.
Wyposażenie
GBA2,5/20/8 Star 266
Stany osobowe łącznie - 2013:
Zestawienie wyjazdów do działań ratowniczo-gaśniczych jednostek OSP w 2013 roku.
Wyjaśnienie:
P - pożary
MZ - miejscowe zagrożenia
AF - alarm fałszywy
Posiadane samochody specjalne-pożarnicze w jednostkach OSP Gminy Boguchwała wg stanu na 1 stycznia 2014 roku.