Sołectwo Zgłobień położone jest wzdłuż drogi powiatowej Rzeszów-Iwierzyce oraz dróg gminnych. W Sołectwie istnieje ludowa kapela i zespół śpiewaczy uświetniający imprezy organizowane przez gminę. Na terenie Sołectwa istnieje zabytkowy kościół parafialny.

Powierzchnia Sołectwa: 1307,46 ha

Ludność: 1591 (2022)

Sołtys: Łukasz Hudzik

Rada Sołecka:

• Jacek Kościak
• Tadeusz Ciebiera
• Wiesław Toś
• Magdalena Kotla
• Paweł Świder
• Stanisław Worosz
• Jacek Kościak

Rys historyczny

Wieś położona jest wśród falistych wzniesień północnej partii Pogórza Strzyżowskiego, 11 km na południowy-zachód od Rzeszowa. Osada Zgłobień wzmiankowana w I połowie XV wieku, powstała przypuszczalnie w XIV wieku. W XV wieku należała do Spytka z Tarnowa, potem Jana z Jarosławia i innych członków rodziny Tarnowskich. W następnych stuleciach była w posiadaniu Jordanów, Lubomirskich, Staszewskich i Jędrzejowiczów.

W XIX wieku oprócz folwarku w Zgłobniu były: cegielnia, młyn i gorzelnia. Pod koniec tego okresu wieś liczyła 1146 mieszkańców. Na przełomie XIX i XX wieku powstały: kasa oszczędnościowa, kółko rolnicze, biblioteka i teatr włościański. Od 1867 roku istniała szkoła. W 1982 roku powstał zespół śpiewaczy "Jubilatki".

Zgłobień jest wsią stosunkowo dużą - zajmuje obszar o powierzchni 1307 ha. W centrum miejscowości znajdują: się Szkoła Podstawowa, ukończona w 1975 roku, Dom Kultury z 1968 roku oraz Ośrodek Zdrowia z 1978 roku. Na zboczu doliny zespół zabudowań podworskich i kościół. W skład zespołu wchodzą: dwór, dawny czworak, spichlerz oraz park. Najstarszą oraz najbardziej interesującą budowlą jest dawny spichlerz - pierwotnie dwór obronny, renesansowy zbudowany w drugiej połowie XVI w. Jest to nieduży prostokątny budynek murowany z kamienia i cegły, sklepiony z zachowaniem detali renesansowej architektury. Po przebudowie i modernizacji mieści się tam obecnie Regionalna Składnica Zabytków Archeologicznych - oddział Muzeum Okręgowego w Rzeszowie. Po przeciwnej stronie zespołu znajduje się "nowy" dwór zbudowany w I połowie XIX w., a obok dawny czworak z połowy XIX w. Całość otoczona jest resztkami parku krajobrazowego z XVII-XIX wieku. W pobliżu znajduje się kościół parafialny p.w. św. Andrzeja, pierwotnie barokowy, zbudowany staraniem K. Lubomirskiego w 1741 roku, rozbudowany w latach 1909-1929 przez dodanie naw bocznych i wieży, restaurowany w latach 1956-1958. Wewnątrz znajduje się polichromia z 1957 r. malowana przez Stanisława Jakubczyka i Jana Standy. Obok kościoła rośnie okazała lipa - pomnik przyrody.

Koło Gospodyń Wiejskich

KGW w Zgłobniu zostało założone w maju 1945 r., tuż po zakończeniu II wojny światowej. Założycielką była Genowefa Lasota. Czasy były bardzo ciężkie, we wsi nie było elektryczności, ani drogi asfaltowej łączącej wieś z miastem. Jedynym środkiem lokomocji była furmanka lub pójście piechotą. Duch wolności wyzwolił chęć normalnego życia, dlatego młode kobiety postanowiły się spotykać, służyły sobie radą, wymieniały dostępne w tym czasie książki oraz zapraszały kino objazdowe. Filmy były wyświetlane w kancelarii, czyli Domu Ludowym. Organizowano zabawy taneczne z kotylionami. Kotylion to bukiet z długą wstążką który dziewczyna przypinała chłopakowi podczas tańca. W roku 1956 zorganizowano kurs kroju i szycia, który umożliwił podjęcie pracy kilku osobom. Niektóre otworzyły własne zakłady krawieckie. Dochód z zabaw przeznaczono na zakup naczyń do wypożyczalni. Organizowano kursy pieczenia i gotowania, szkolenia z zakresu ochrony zdrowia i higieny życia. Dzisiejsza działalność nie wiele różni się od tej z przed lat. Koło Gospodyń aktywnie włącza się w życie kulturalne wsi oraz gminy. Organizuje pokazy kulinarne, wycieczki krajoznawcze, imprezy okolicznościowe, wieńce dożynkowe. Najważniejszym celem, który zadaje sobie KGW w Zgłobniu to promowanie i ocalanie od zapomnienia starodawnych tradycji i obyczajów swojej miejscowości.

Ochotnicza Straż Pożarna

OSP w Zgłobniu powstała w 1912 r. z inicjatywy proboszcza parafii ks. Dzierżyńskiego. Działalność ta została jednak zawieszona ze względu na werbunek młodych ludzi do wojska. Za oficjalną datę założenia straży uważa się rok 1921. Za twórców zgłobieńskiej straży uważa się: Andrzej Ziemniaka, Antoniego Kaszubę, Władysława Rzucidło, Jakuba Ciebierę, Andrzeja Ziomka, Szymona Szpyrkę, Walentego Nalepę, Jana Michalika. Prezesem został Walenty Nalepa, ówczesny wójt Zgłobnia. W roku 1922 zostaje zakupiona sikawka dwukołowa i 10 mundurów strażackich. Jesienią zostaje założona drużyna żeńska pod nazwą "Samarytanki". Ich zadanie to niesienie pomocy poszkodowanym w razie pożaru, pierwszej pomocy przy oparzeniach, opiece nad małymi dziećmi. W kwietniu 1924 r. rozpoczyna się budowa remizy dla straży. W 1925 r. zakupiono sikawkę czterokołową. W 1939 r. stanowisko prezesa obejmuje Wojciech Czudec, który sprawuje tą funkcję do roku 1950. Zdewastowana remiza zmusiła do budowy nowej, którą ukończono w 1955 r. Strażacy otrzymali pierwszy samochód pożarniczy Lublin. W 1980 r. usuwają skutki powodzi jaka nawiedziła Zgłobień. W roku 1985 strażacy otrzymują nowy samochód - Star GBM2/8. Z okazji 65-lecia, w 1986 roku, jednostka otrzymuje sztandar, którego poświęcenie następuje w kościele parafialnym w Zgłobniu. W 2001 roku jednostka otrzymuje samochód Star 266. W lutym 2006 r. zostaje zmieniony zarząd OSP. Strażacy uczestniczą również w uroczystościach kościelnych, państwowych, są tam gdzie zachodzi potrzeba.

Zespół Ludowy "Jubilatki"

W 1982 r. powstał zespół ludowy "Jubilatki". Założycielką była nieżyjąca Maria Janowska. Zespół ma bogaty repertuar, są to: pieśni patriotyczne, kolędy, pastorałki, pasterskie, weselne, biesiadne, ludowe, obrzędowe. Zespół ludowy wraz z kapelą, występuje nie tylko na terenie Gminy Boguchwała, ale również poza nią. W swojej działalności zdobył wiele nagród i wyróżnień, między innymi: II nagrodę w Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów Śpiewaczych w Tyczynie w 1998 r. oraz wyróżnienie, na tym samym przeglądzie w 2000 r. Dużym sukcesem Zespołu było nagranie w 2006 r. płyty w Radio Rzeszów. Działalność Zespołu nie polega na osiąganiu sukcesów, ale przede wszystkim na podtrzymywaniu tradycji ludowych. Zespół uświetnia niemal wszystkie uroczystości gminne i sołeckie.